In Openbaring 12 zien we Israël voorgesteld als een vrouw, versierd met twaalf sterren, de zon en de maan. In zijn visioen zag de apostel Johannes beelden die slechts één andere keer in de Bijbel voorkomen, in Genesis 37, waar Jozef twee dromen heeft.

In één droom ziet hij zijn elf broers als sterren en zijn vader en moeder als de zon en de maan, die zich allemaal voor hem neerbuigen (Genesis 37:10). Eerder had Jozef een soortgelijke droom waarin zijn broers verschenen als korenschoven die zich voor zijn schoof bogen.
Vele jaren later werd Jozef plotseling verheven van gevangenis tot onderkoning onder Farao en de dromen kwamen uit toen zijn broers tarwe van hem kwamen kopen tijdens een hongersnood in Kanaän. Deze dromen voorspellen niet alleen Jozefs verbazingwekkende opkomst tot heerschappij in Egypte en zijn rol als prototype van de lijdende Messias, maar ook de bredere roeping en bestemming van het Joodse volk. Het Woord zaaien. Zowel de korenschoven als de sterren, de zon en de maan vertegenwoordigen belangrijke aspecten van de roeping van Israël. Tarwe werd een centraal product van Jozefs regering. Onder zijn leiding werd Egypte ‘s werelds belangrijkste graanschuur in een tijd van wereldwijde hongersnood.

Het boek Genesis zegt: “De gehele aarde kwam naar Egypte tot Jozef om graan te kopen, want de hongersnood was hevig over de gehele aarde.” (Genesis 41:57) In zekere zin was Jozefs bediening in Egypte een voorafschaduwing van de roeping die God vanaf het begin aan Israël had gegeven.

In de Bijbel wordt tarwe en het brood dat het voortbrengt vaak het woord van God uitgebeeld. Deuteronomium 8:3 verkondigt dat de mens niet leeft van brood alleen, maar van elk woord dat uit de mond van God komt. In Jeremia 15:16 vond de profeet het woord van God en at het. In Lucas 8:11 legt Jezus de gelijkenis van de zaaier uit door te zeggen dat het zaad Gods woord is.

Israël werd de natie van het Boek en zaaide Gods woord over de hele aarde. In Romeinen 3:1-2 verklaart Paulus dat een van Israëls belangrijkste roepingen was om de orakels van God te bedienen. Alle boeken van de Bijbel zijn geschreven door Joden. Psalm 147:19-20 zegt: “Hij maakt Zijn woord bekend aan Jakob, Zijn inzettingen en regels aan Israël. Hij heeft met geen enkele andere natie zo gehandeld.” Dat betekent dat de belangrijkste voeding voor onze geest, ziel en lichaam via het Joodse volk kwam.

Maar er is meer! Het Joodse volk gaf de wereld niet alleen het geschreven woord van God, maar het Woord werd vlees en woonde onder ons (Johannes 1:14). Jezus is het levende Woord van God. Daarom verklaart Jezus: “Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald.” (Joh. 6:51) Echt, alles wat ons geloof als christenen definieert, werd ons door het Joodse volk gegeven, inclusief een Joodse Messias. Het is precies zoals God tegen Abraham zei: “… in u zullen alle geslachten der aarde gezegend worden.” (Genesis 12:3)

Maar hoe zit het met de tweede droom? Wat hebben de sterren, de zon en de maan met het Joodse volk te maken? In Genesis worden we geïnformeerd over hun doel in het scheppingsverhaal. Een licht voor de natiën “Toen zei God: ‘Laat er lichten zijn aan het firmament van de hemel om de dag van de nacht te scheiden; en laat ze zijn tot tekenen en seizoenen, en tot dagen en jaren; en laten zij zijn tot lichten aan het firmament van de hemel om licht te geven op de aarde’; En zo was het. Toen maakte God twee grote lichten: het grotere licht om de dag te regeren, en het kleinere licht om de nacht te regeren. Hij maakte ook de sterren. God plaatste hen aan het firmament van de hemel … om het licht van de duisternis te scheiden. En God zag dat het goed was.” (Genesis 1:14-18)

Over deze passage valt veel te zeggen. Laat me twee redenen uitlichten waarom God de zon, de maan en de sterren aan de hemel plaatste. Het belangrijkste doel was om ‘het licht van de duisternis te scheiden’. Het Woord van God dat we van het Joodse volk hebben ontvangen, leidt ons niet alleen op de weg naar God en voedt onze ziel, het stelt ook morele richtlijnen vast voor de mensheid. De Tien Geboden vertegenwoordigen tot op de dag van vandaag de morele pijlers van de meeste samenlevingen. Ze zijn nu relevanter dan ooit, nu de morele grenzen in de meeste westerse samenlevingen steeds meer vervagen.
De profeet Jesaja waarschuwt: “Wee hen die het kwade goed noemen en het goede kwaad, die duisternis voor licht en licht voor duisternis stellen…” (Jesaja 5:20)

Deze morele omkering kan vandaag de dag worden gezien als familiewaarden die op hun kop worden gezet en onze door God gegeven geslachten worden aangevallen. Dit kan ook dagelijks worden gezien als de antisemitische, genocidale Hamas-militie als slachtoffer wordt gepresenteerd, terwijl de brutaal aangevallen natie Israël als de agressor wordt beschouwd. Dit gebeurt bij de Verenigde Naties en bij internationale gerechtshoven in Den Haag. Radicaal-linksen en zelfs landen als Ierland en Spanje maken geen onderscheid tussen goed en kwaad. De God van Israël, Schepper van hemel en aarde, voorzag in Zijn woord als de ultieme gids om licht en duisternis te scheiden, en het is meer dan ooit noodzakelijk dat het volk van God vandaag de dag als lichten dient in een verduisterende wereld.

Maar er is nog een functie voor de hemellichten; Ze worden gegeven voor tekenen en seizoenen, en om dagen en jaren te scheiden. De Hebreeuwse kalender is anders dan alle andere kalenders door de geschiedenis heen. Het begint met de schepping en meet de hele menselijke geschiedenis. Niet alleen dat, de Joodse kalender heeft de hele wereld beïnvloed. Al in het begin van de schepping stelde God een zevendaagse werkweek in en reserveerde Hij de zevende dag om uit te rusten van het werk. Deze door God vastgestelde rustdag heeft zijn weg gevonden naar alle samenlevingen en wordt zelfs beschouwd als een universeel mensenrecht. Bovendien geeft de Hebreeuwse Bijbel ons een heilige kalender met vaste Joodse feestdagen, bekend als de feesten van de Heer (zie Leviticus 23). Hoewel deze door God gegeven feesten in 325 na Christus door het Concilie van Nicea werden veranderd, hebben ze nog steeds de vakantiekalender in de meeste christelijke landen gevormd.

Israël dient ook als wegwijzer voor het definiëren van de tijden en seizoenen van de naties. Jezus zegt in Lucas 21:29: “Kijk naar de vijgenboom.” Met dit zinnetje gaf Jezus aan dat het herstel van de Joodse natie in hun oude thuisland een paradigmaverschuiving zou betekenen met betrekking tot de tijden en seizoenen. In hetzelfde hoofdstuk verklaart Jezus dat het vertreden van Jeruzalem door de natiën de “tijd der heidenen” is, wat suggereert dat het joodse herstel in Jeruzalem het einde ervan zou markeren. Zo weten we door Israël dat we vandaag in een overgangsperiode leven. Het heidense tijdperk loopt ten einde en het Messiaanse tijdperk nadert. Daarom zeggen veel mensen terecht dat de natie Israël Gods tijdklok is.

Zo zien we in de beeldspraak van Genesis 37 en Openbaring 12 de unieke en gewichtige roeping van Israël uitgebeeld. Dit verklaart ook waarom Openbaring 12:12 waarschuwt: “Wee de bewoners van de aarde en de zee! Want de duivel is tot u neergedaald, met grote toorn, omdat hij weet dat hij een korte tijd heeft.”

Het herstel van Israël in onze tijd is misschien wel het grootste teken van de spoedige komst van de Messias. Voor de machten van de duisternis vertegenwoordigt de herleefde natie Israël een krachtige wegwijzer dat hun tijd ten einde loopt. Het geeft ook een signaal aan de kerk dat we niet kunnen doorgaan met business as usual. God roept ons op tot een radicale toewijding om het Lam te volgen, waarheen Hij ook leidt (Openbaring 12:11, 14:4). Het is een tijd van grote conflicten in het spirituele rijk en we zijn geroepen om voorbede te doen voor Israël als nooit tevoren. Toch is het ook een tijd van grote heldendaden (Daniël 11:32 e.v.). De gebeurtenissen van 7 oktober en de recente aanval van 350 Iraanse raketten en drones zijn tekenen van een veel grotere strijd in de hemelse gewesten die voor ons liggen.

Laat me jullie uitnodigen om jullie aan te sluiten bij duizenden christenen die al deelnemen aan onze online gebedsoproepen, en om Israël op zeer praktische manieren bij te staan door onze noodhulpprojecten te steunen die in dit tijdschrift worden beschreven. Moge God jullie daarbij zegenen.

Geschreven door Jürgen Bühler, ICEJ-President
Afbeelding: Schoven tarwe buigen voor één schoof. Gemaakt door Adobe Firefly/Photoshop