In ons laatste tijdschrift hebben we laten zien dat Abraham misschien wel de belangrijkste figuur van het Oude Testament was, wiens impact nog steeds voelbaar is. Jezus zei: “Je vader Abraham verheugde zich om Mijn dag te zien, en hij zag het en was blij.” (Johannes 8:56) Deze uitspraak bevat een raadselachtige waarheid. Jezus geeft aan dat Abraham zo’n 1900 jaar van tevoren al een profetische blik in het leven en de bediening van Jezus kreeg en dat het hem grote opwinding bezorgde.

De koning-priester

Er zijn inderdaad verschillende gebeurtenissen die Abraham inzicht gaven in verschillende facetten van Jezus’ bediening. Het eerste vinden we in Genesis 14, dat volgens historici het oudste verslag van een gewapend conflict bevat. Vier binnenvallende koningen (Amraphel, Arioch, Chedorlaomer en Tidal) veroverden het land Kanaän en plaatsten hun heersers onder zijrivier onderwerping. Sommige rabbijnen zien deze koningen als profetische voorafschaduwingen van de latere wereldrijken Babylon, Perzië, Griekenland en Rome.

Tijdens hun verovering namen ze gevangenen, onder wie Abrahams neef Lot. Maar Abraham ondernam het onmogelijke. Hij riep zijn persoonlijke militie van 318 soldaten bijeen, achtervolgde deze overwinnende legers, verraste en versloeg de vier koningen, bevrijdde de gevangenen (waaronder Lot) en keerde terug met de beloning die ze hadden buitgemaakt op de Kanaänitische stammen (Genesis 14:13vv).

Toen Abraham als overwinning terugkeerde, naderde hij Jeruzalem (de vallei van de koning) en “… Melchizedek, de koning van Salem, bracht brood en wijn; hij was priester van de Allerhoogste God.” (Genesis 14:18). Deze mysterieuze figuur Melchizedek was heerser van Jeruzalem, evenals de Koning der Gerechtigheid (wat Melchizedek vertaalt) en Koning van de Vrede (Salem). Hij diende ook als priester van El Elyon, de Allerhoogste God, en zegende Abraham met de woorden:

“Gezegend zij Abram door de Allerhoogste God, Bezitter van hemel en aarde; en gezegend zij de Allerhoogste God, die uw vijanden in uw hand heeft overgeleverd!” En Abram gaf hem een tiende van alles.” (Genesis 14:19-20, ESV)

Er kan veel over deze geweldige persoon worden gezegd, maar de Bijbel zwijgt over Melchizedek totdat koning David opstaat als een andere koning-priester van Jeruzalem (hij was de enige Israëlitische koning die dienst deed voor de ark van het verbond). Zo profeteerde David:

“De HEER zei tegen mijn HEER: ‘Zit aan mijn rechterhand, totdat ik je vijanden tot een voetbank voor je voeten heb gemaakt.’ De HEER zal de staf van je kracht uit Sion sturen. Heers te midden van Uw vijanden! … De HEER heeft gezworen en zal niet toegeven: ‘U bent priester voor altijd naar de orde van Melchizedek.’ De HEER is aan uw rechterhand; Hij zal koningen terechtstellen op de dag van Zijn toorn. Hij zal rechtspreken onder de volken.” (Psalm 110:1, 4-6a)

In deze passage ziet David de verschijning van een toekomstig type van Melchizedek die aan de rechterhand van God zal worden verheven en over de naties zal heersen. Het boek Hebreeën verbindt de punten. De schrijver stelt hem duidelijk voor als een profetische schaduw van Jezus de Messias, die door de hemelen ging naar de rechterhand van de Vader, “voor altijd Hogepriester geworden naar de ordening van Melchizedek” (Hebreeën 6:20). Hebreeën hoofdstuk 7 zet vervolgens de vele parallellen tussen Jezus en Melchizedek uiteen, en concludeert: “Dit is het belangrijkste punt van de dingen die we zeggen: We hebben zo’n Hogepriester, die zit aan de rechterhand van de troon van de Majesteit in de hemelen.” (Hebreeën 8:1)

Zelfs vandaag staat Jezus voor God om voorbede te doen namens elke gelovige. Dus, precies zoals Jezus zei, kunnen we zien hoe “Abraham Mijn dag zag en verheugd was” toen hij terugkeerde van de strijd en Melchizedek ontmoette in de Koningsvallei.

De dag des Heren

Er is nog een gelegenheid waarbij Abraham de dag van Jezus zag. Genesis 18 vermeldt dat er drie mannen aan Abraham verschenen (veel theologen zeggen dat ze de drie-enige aard van God vertegenwoordigen), en één vertelde hem dat hij over een jaar de zoon van de belofte in zijn handen zou houden. Toen de drie van Abraham vertrokken, aarzelde dezelfde en zei: “Zal ik voor Abraham verbergen wat ik ga doen.” (Genesis 18:16vv)

Wat zich vervolgens ontvouwde, was Gods rechtvaardige oordeel over de steden Sodom en Gomorra. In deze passage onderhandelde Abraham opmerkelijk genoeg met God, maar uiteindelijk werden er niet eens tien rechtvaardigen gevonden in deze zondige steden. “En Abraham ging ‘s morgens vroeg naar de plaats waar hij voor het aangezicht van de HEER had gestaan. Toen keek hij naar Sodom en Gomorra, en naar het hele land van de vlakte; en hij zag, en zie, de rook van het land die opsteeg als de rook van een oven.” (Genesis 19:27-28).

In Lucas herinnerde Jezus zich het oordeel van Sodom en Gomorra en zei dat de “dagen van de Mensenzoon” zullen zijn als de dagen van Lot (Lukas 17:28-30). Abraham kreeg in zekere zin een glimp van de eindtijd. Hij zag hoe het zal zijn op de grote dag van de Heer wanneer Jezus terugkeert. Net als in de dagen van Lot, zei Jezus dat mensen oppervlakkige levens van voorspoed en egocentrisme zullen leiden, en dan zal er een plotseling oordeel komen. In zeer reële zin was Abraham getuige van de strengheid van Gods rechtvaardig oordeel.

Eén ding kunnen we van Abraham leren, hij onderwierp zich niet fatalistisch aan het aangekondigde oordeel, maar hij stond in de bres en pleitte oprecht voor een verloren wereld. Evenzo smeekte de profeet Joël: “Wie weet of Hij zich zal bekeren en berouw tonen en een zegen achter zich laten…” (Joël 2:14a). Laten we het voorbeeld van Abraham volgen; als we de verschrikkelijke dag van de Heer zien komen, laten we dan voorbede doen voor een wereld die rijpt voor Gods oordeel vandaag.

De dag van verlossing

Ten slotte wordt het grootste moment in Abrahams leven van het zien van “Mijn dag” verteld in Genesis 22, in het verhaal van de binding van Isaak. Het was een zeer moeilijke test voor Abraham. God beval hem: “Neem nu uw zoon, uw enige zoon Isaak, die u liefhebt, en ga naar het land Moria en offer hem daar als brandoffer…” (Genesis 22:2). Abraham reageerde onmiddellijk. Vroeg in de ochtend vertrok hij en “nam het hout van het brandoffer en legde het op zijn zoon Isaak…” (Genesis 22:6).

Dit is het meest diepgaande moment in de reis van Abraham. Hier raakte Abrahams leven persoonlijk verweven met Gods eeuwige bedoelingen. Hij ervoer een profetische projectie van wat er 2000 jaar later zou gebeuren, opnieuw op de berg Moria, wanneer God Zijn geliefde, eniggeboren Zoon zou geven om de wereld te verlossen. Abrahams opofferende toewijding aan Gods doeleinden weerspiegelde het karakter van God, die bereid was zijn uiterste best te doen om de wereld te redden. Toen hij zijn zoon de heuvel zag beklimmen met hout op zijn rug, zag Abraham ook Jezus van Nazareth het kruis dragen om eeuwig leven te geven aan alle families van de aarde.

Er zijn twee punten die ik zou willen benadrukken in dit opmerkelijke profetische tafereel: We kunnen ons alleen maar voorstellen dat Abraham moeizaam de berg oploopt. Toch gaat er een sprankje geloof uit zijn profetische geruststelling aan Isaak: “God zal voor Zichzelf zorgen voor het lam…” (Genesis 22:8). Isaak lag al vastgebonden op het altaar toen een engel van de Heer Abraham tegenhield en hij zag een ram vast komen te zitten in het struikgewas. Abraham ontving een offerram, (ay’il in het Hebreeuws) – een volwassen, gehoornd mannelijk schaap. Toen, 2000 jaar later, zorgde God voor het beloofde lam (seh in het Hebreeuws). Dit onberispelijke Lam Gods, een directe afstammeling van Abraham, nam de si

Abraham keek inderdaad vooruit en zag graag ‘Mijn dag’. Ik bid dat we allemaal kunnen terugkijken en het ook kunnen zien! Yeshua is onze koninklijke hogepriester die aan de rechterhand van God zit en voor ons pleit. Hij is ook degene die op een dag zal komen om de levenden en de doden te oordelen (1 Petrus 4:5). Dus laten we ons verheugen in het Lam van God dat onze zonden vergeeft en ons Zijn opstandingskracht aanbiedt, zelfs voor vandaag.

Geschreven door Jürgen Bühler, ICEJ-president