Een overzicht van de huidige oorlog tussen Israël en Hamas

Op de rustige Sjabbatochtend van 7 oktober 2023, terwijl het Joodse volk de heilige herfstdag van Simchat Torah vierde, lanceerde Hamas duizenden raketten vanuit Gaza naar Israël, die dekking boden aan meer dan 2.500 gewapende terroristen die door het grenshek van Gaza moesten schieten en belegerde 30 Israëlische gemeenschappen en een openluchtmuziekfestival. Bij het daaropvolgende bloedbad werden ruim 1.400 mensen, voornamelijk Israëlische burgers, in koelen bloede vermoord, raakten nog eens tientallen anderen gewond en werden zo’n 240 anderen gegijzeld naar Gaza. Tot de slachtoffers van deze niet-uitgelokte aanval behoorden ook tientallen buitenlanders uit minstens veertig landen.

De brutale golf van wreedheden begaan door Hamas is de ergste pogrom tegen het Joodse volk sinds de Holocaust. Kleine kinderen werden wreed neergestoken en onthoofd. De ouderen, onder wie overlevenden van de Holocaust, werden onder schot geëxecuteerd. Ouders moesten toekijken hoe hun kinderen werden vermoord, en kinderen hun ouders. Hele families werden levend verbrand in hun huizen.

Ondanks Israëls legendarische militaire en inlichtingendiensten was het hele land volledig geschokt door de massale infiltratie en het daaropvolgende bloedbad. In de nasleep ervan heeft Israël als natie besloten dat zij niet langer bereid zijn samen te leven met de ‘doodscultus’ van Hamas die in Gaza op de loer ligt.

Voor de Internationale Christelijke Ambassade in Jeruzalem was de aanval van Hamas ook surrealistisch, aangezien we slechts twee dagen eerder meer dan 600 christenen uit zo’n 50 landen meenamen op een solidariteitsbezoek aan dezelfde westelijke Negev-regio. We hadden zojuist bomen geplant in ons nieuwe “Christian Embassy Nature Park” nabij Kibbutz Be’eri, waar een grote breuk in het veiligheidshek van Gaza het mogelijk maakte dat hordes terroristen binnenstroomden. We reden op dezelfde wegen die dodelijke velden werden voor vluchtende Israëliërs. automobilisten minder dan 48 uur later. We genoten van een heerlijke lunch in Kibbutz Alumim, een ander schilderachtig boerendorpje dat het doelwit was van de golven van Hamas-schutters. Wij waren daar om gemeenschappen aan te moedigen die helaas ‘ground zero’ zijn geworden voor de meest brute slachting die denkbaar is van onschuldige mannen, vrouwen, kinderen en ouderen.

Zodra de huidige gevechten voorbij zijn, zal er een officieel onderzoek komen naar hoe deze ramp heeft kunnen gebeuren. Maar het is nu al duidelijk dat de Israëlische leiders in slaap werden gesust door te denken dat Hamas het te druk had met het besturen van Gaza om een grote oorlog met Israël te beginnen. Sinds het Iron Dome-antiraketsysteem in 2014 werd ingezet en vervolgens een diepe ondergrondse muur werd gebouwd om terreurtunnels onder het grenshek van Gaza te blokkeren, was de IDF ervan overtuigd dat ze alle dreigingen die uit Gaza kwamen aankonden, en ontspande zich dus naarmate de val vakantieseizoen liep ten einde.

Met een schok tot actie vormden de Israëlische leiders een noodeenheidsregering en riepen een recordaantal van 300.000 IDF-reservisten op, terwijl er nog eens ruim 50.000 vrijwillig kwamen opdagen om de natie te helpen verdedigen. Velen werden met spoed naar de noordgrens gebracht om de strijdkrachten van Hezbollah in Libanon tegen te gaan. Anderen werden gestuurd om eventuele Palestijnse onrust in Judea/Samaria (‘Westelijke Jordaanoever’) te onderdrukken, terwijl de rest rond Gaza wachtte op het bevel om naar binnen te gaan en Hamas uit te roeien.

Israël nam ook de ongekende stap om meer dan 200.000 Israëliërs uit de zuidelijke en noordelijke grensgebieden te evacueren, om de dreiging van nog meer grensoverschrijdende invallen om burgers te doden en te ontvoeren te verminderen.

Iedereen wachtte op Hezbollah om snel deel te nemen aan de strijd, maar ze hielden zich af met onmiddellijke grootschalige invallen of raketaanvallen. Dit ondanks het feit dat Hezbollah, Hamas en hun Iraanse achterban de afgelopen maanden allemaal openlijk hadden gepocht dat hun “verenigde verzetsas” klaar was om een gecoördineerde oorlog op meerdere fronten tegen Israël te lanceren. Maar blijkbaar werd Hezbollah overrompeld door de verrassende aanval van Hamas, die alleen onder zijn militaire topcommandanten een goed geheim werd gehouden. Gelukkig gaf het uitstel van Hezbollah Israël de tijd om zijn grootste leger ooit te mobiliseren en in te zetten, en om de grensgemeenschappen leeg te maken, waaronder grote steden als Sderot en Kiryat Shmona.

Hoewel er aan het noordfront plaatselijk artillerieduels hebben plaatsgevonden, bleven de meeste gevechten tot nu toe beperkt tot Gaza. Maar zelfs daar bevinden de Israëlische leiders zich in een zeer moeilijk dilemma: het prioriteren tussen het uiteindelijke oorlogsdoel van het uitroeien van Hamas en het proberen de gijzelaars te bevrijden die naar Gaza zijn gebracht.

Hamas houdt waarschijnlijk veel gijzelaars vast in zijn labyrint van terreurtunnels onder het uitgestrekte stedelijke doolhof van Gaza. Het uitgebreide tunnelnetwerk, gefinancierd door Iran en Qatar en ook wel de ‘Gaza-metro’ genoemd, strekt zich uit over zo’n 500 kilometer en stelt Hamas in staat zijn wapens en militieleden te verbergen en te verplaatsen en hit-and-run-aanvallen uit te voeren op Israëlische strijdkrachten. Maar de IDF beschikt nu over betere tunneldetectiemogelijkheden en enorme bunkerbommen, en hoopt de tunnels in dodelijke vallen voor Hamas te veranderen.

Bovengronds heeft de Israëlische luchtmacht drie weken lang de infrastructuur van Hamas verpulverd in een poging de militie te verzwakken voordat de IDF een grondoffensief opende. Ondertussen heeft Israël er ook bij de burgers van Gaza op aangedrongen om naar de zuidkant van de Strook te gaan, waar voedsel, water en medicijnen worden toegelaten.

Het lot van de Gazanen die verwikkeld zijn in de hevige gevechten staat opnieuw centraal, aangezien veel Arabische en islamitische heersers Israël hebben beschuldigd van oorlogsmisdaden, terwijl westerse bondgenoten van Israël het erover eens zijn dat Hamas zich schuldig maakt aan het gebruik van de eigen burgerbevolking als menselijk schild.

Israëlische grondtroepen breiden hun jacht op Hamas-militieleden en Israëlische gijzelaars in Gaza uit, maar het blijft onduidelijk hoe lang de internationale gemeenschap Israël zal toestaan deze strijd te voeren. De traditionele gevechtslinies worden getrokken, maar deze keer is er iets anders.

De wrede aanval van Hamas op 7 oktober raakte voor de meeste Israëli’s de gevoelige snaar van de Holocaust, en zij zijn vastbesloten de islamitische terreurgroep uit de buurt te verdrijven. Maar Iran en zijn andere proxy-terreurmilities staan klaar om tienduizenden raketten door heel Israël te laten regenen, zelfs nu een wrede golf van anti-Israëlische en antisemitische ophitsing de wereld overspoelt.

Dit heeft de Joodse staat en het volk voor de grootste uitdaging sinds generaties geplaatst.

Zelfs na zo’n gruwelijke moordpartij te hebben ondergaan, kreeg Israël nauwelijks één dag van rouw voordat de boze, van haat vervulde bendes wereldwijd de straat op gingen, zwaaiend met Palestijnse vlaggen en oproepend tot de ondergang van Israël. Die vlag is het belangrijkste symbool voor de jihad geworden, en de slogan ‘Bevrijd Palestina’ is nu slechts een eufemisme voor ‘Dood de Joden!’

Zeker, iedereen had geschokt moeten zijn door de ernstige wreedheden begaan door Hamas die dit huidige conflict hebben aangewakkerd. Toch konden zelfs de Verenigde Naties zichzelf er deze keer niet toe brengen de massamoord op Joden te veroordelen door de schuldige aan te wijzen.

Dit zijn dezelfde Verenigde Naties die zijn opgericht met de belofte “Nooit meer!”

Helaas laat de wereld de Joden opnieuw in de steek. Maar de natie Israël zal zegevieren, en miljoenen christelijke aanhangers staan moedig aan haar zijde. Lees verder over hoe de Internationale Christelijke Ambassade helpt in deze strijd.

Geschreven door: David Parsons, vice-president en senior-woordvoerder van ICEJ