Door David Parsons, ICEJ Vice-President

Terugkijkend naar de tijd achter ons, zijn we gewend om de geschiedenis in afzonderlijke periodes te verdelen elk met een begin en een eind. Vandaag leven we in het digitale tijdperk. In Bijbelse termen begint ons huidige tijdperk met Noach toen God de antieke wereld vernietigde vanwege de menselijke rebellie. En  Hij bood de mensheid een nieuw, post-zondvloed begin. Gods verbond met Noach fundeerde de wisseling van seizoenen die we nog steeds hebben. De Bijbel waarschuwt ons nu dat er nog eenmaal een grote wereldwijde catastrofe zal komen, vergelijkbaar met de zondvloed, voordat de Messiaanse tijd kan aanbreken. Jezus zei zelf: ‘het zal zijn als in de dagen van Noach, zo zal de komst van de Zoon des mensen ook zijn.’ Mat.24:37

Hoe kon Jezus zo’n voorzegging doen? God had namelijk beloofd dat de aarde niet weer door het water verwoest zou worden. Dit klopt, maar er zijn meer manieren om Zijn oordeel uit te voeren. Wij vergeten wel eens de voorwaarde die God aan deze belofte heeft verbonden. En wat is deze voorwaarde?

In veel opzichten heeft het Zondvloed verhaal parallellen met de Schepping. Bijvoorbeeld, zoals Adam van iedere boom kon eten, behalve van die ene specifieke boom, Gen.2:16-17, zo werd Noach verteld dat de mensheid alles mocht eten, zelfs de dieren, met één uitzondering. De mens mocht geen levende dieren met zijn bloed eten, Gen.9:3-6. Dit was meer dan een dieetregel. God bepaalde dat Hij rekenschap vraagt voor ieder leven. Dit is een basisvoorwaarde in de Schrift geworden, waarbij het ook waarschuwt voor moord. De regel gaat verder, want het is de basis van ons mensen als het beeld van God: de mens is gemaakt als beelddrager van God. Daarom moeten we een grens trekken tussen onszelf en de dieren. Wij moeten niet zijn als de dieren, want wij zijn geschapen naar Gods beeld en moeten het leven met respect behandelen.

Wanneer God een regel geeft, dan heeft iedere overtreding gevolgen. Voor een overtreding van deze regel is het gevolg dat God zich niet langer hoeft te houden aan zijn deel en kan de aarde alsnog verwoest worden.

Vandaar dat Jezus waarschuwt dat zijn tweede komst zal zijn als in de dagen van Noach, die zelfs gekoppeld worden aan de dagen van Lot, Luc.17:26-30. De apostelen Petrus en Judas hebben deze waarschuwingen uitgelegd met het grote oordeel wat over Sodom is gekomen, als ‘voorbeeld’ voor de komende wereldwijde catastrofe in de eindtijd, 2 Petr. 2:4-6, Judas 6-7. In feite voorzagen Jezus en de apostelen een wreed einde van de huidige tijd, zoals de zondvloed, maar nu midd

els vuur; gelukkig direct daarop gevolgd door het nieuwe begin van het Vrederijk van Christus. Dit Vrederijk noemen wij het Millennium.

De apostelen konden dit met zekerheid zeggen, omdat er parallellen zijn bij de profeten van de zondvloed met de eindtijd. Het duidelijkste voorbeeld is Jes.24, waar een tijd wordt voorzegt dat de aarde woest zal zijn, de inwoners verbrand en er slechts weinig bewoners meer op aarde zullen zijn, v.6; de poorten van de hemel en de aarde zullen weer open gaan, zoals bij de zondvloed, v.18; de aarde zal ruw worden geschud, allemaal omdat de mens het ‘eeuwig verbond’ heeft verbroken – een verwijzing naar het verbond van God met Noach, Gen.9:16. Met andere woorden, Jesaja voorzag een dag dat de mensheid de gevolgen van het verbreken van het Noach verbond zal zien.

In mijn boek Floodgates, geef ik aan dat de mensheid dit verbond geweld aan doet, sinds men de evolutieleer van Darwin heeft aangenomen, welke de goddelijke oorsprong van de mens ontkent. Darwinisme wil de grens tussen mens en dier weg hebben, waarbij de mensheid wordt gedevalueerd tot een dier. Volgens Darwin stammen wij van de apen af. Vanaf het begin was het Darwinisme twijfelachtig. Beginners verklaren hiermee de oude orde van de mens als kroon der schepping als verdwenen. Maar het geeft ook voer aan revolutionaire theorieën van atheïstisch communisme, leven zonder God, tot liberaal kapitalisme, met het recht van de sterkste.

Darwinisme gaf de aanzet voor Wetenschappelijk Racisme, omdat Europeanen deze theorie gebruikten om hun kolonialisme te verdedigen tegen de ‘lagere’ rassen. De ergste uitwas van deze theorie is de Ariërs, waarmee Hitler het joodse ras kon uitroeien om plaats te maken voor het hogere Ariër ras.

De vruchten van dit Darwinisme zijn eindeloos en zijn goddeloze invloed beheerst onze moderne wereld. Het gaf goedkeuring aan miljoenen abortussen; het heeft de acceptatie van homoseksualiteit bevorderd en zelfs het militante atheïsme. Hoe kan dit allemaal? Omdat de mensheid het Darwinisme heeft gebruikt om iedere morele verantwoording aan God te ondermijnen. Wij hebben Gods bestaan weggeredeneerd en wij zijn de rechters in de ethiek geworden. Om tegenwoordig nog een hogere morele wet van God te veronderstellen, is niet populair.

Zonder twijfel ligt de kracht van het Darwinisme in de rebellie van de mens tegen God. Men heeft zichzelf verhoogd tegen de waarheid dat Christus zowel God als mens is. Wanneer wij het idee van Gods beelddrager zouden verstaan, dan zouden wij ons realiseren dat toen God Adam schiep uit de aarde, Gen.2:7, dat God iets lichamelijks had gemaakt waar Hijzelf eenmaal in zou wonen.

Wat een bijzondere gedachte – dat God wil wonen in een menselijke gestalte. Dit geeft de mensheid zoveel waarde. En wanneer wij in Christus zijn, dan hebben wij een geweldige hoop en belofte dat wij de komende wereld zullen binnengaan met een onsterfelijk lichaam, zoals Christus, bevrijdt van alle huidige menselijke beperkingen. ‘Want wij weten dat wanneer Hij geopenbaard zal zijn, dat wij zullen zijn als Hem, want wij zullen Hem zien, zoals Hij is.’ 1 Joh.3:2.