Door Jacob Keegstra, ICEJ Nederland

Wat kunnen we leren uit het bijbelse patroon van voorjaars- en najaarsfeesten? Kan dit ons iets leren over de eerste en de tweede komst van Jezus?

God is de Schepper van alles wat is. In alles wat God zegt en doet zien wij Zijn creatieve hand. Ook in de schoonheid en compositie van zijn Woord, de Bijbel, zien we dit. God heeft de tijd geschapen en ingedeeld met een bepaald creatief patroon en datzelfde geldt voor de hoogtijdagen, of feesten.

God heeft al aan Noach beloofd dat dag en nacht, zomer en winter, niet zullen ophouden, voordat alles is geschied. Zon en maan zijn niet alleen gegeven als tekens voor dag en nacht, maar ook voor de hoogtijdagen, of feesten. God verbindt aan dit patroon van zomer en winter ook de heilsfeiten. We kennen Pasen en Pinksteren. Dit zijn de voorjaarsfeesten en deze zijn niet alleen gekoppeld aan de voorjaarsoogst van gerst en tarwe, maar verwijzen ook naar de heilsfeiten in het volbrachte werk van de Zoon en van de uitstorting van de Geest. Naast deze voorjaarsfeesten heeft God ook de najaarsfeesten ingesteld, Leviticus 23. Deze feesten kennen we niet zo goed in de christelijke traditie. Toch geeft de Bijbel veel informatie over de najaarsfeesten en wat God daarmee bedoelt.

De feesten van God

Nu is het voor ons de vraag: wat kunnen we leren uit dit patroon van voorjaars- en najaarsfeesten? En om de lijn door te trekken naar ons thema: Kan dit ons iets leren over de eerste en de tweede komst van Jezus?

God had bij de uittocht aan Mozes gezegd dat Hij zijn volk zou zegenen met drie dingen: koren, wijn en olie, Deut.11:7. In het voorjaar is de temperatuur nog gematigd en worden gerst en tarwe geoogst. In de zomer zouden deze vruchten namelijk verdrogen.  Alle andere vruchten worden geoogst in het najaar, na de droge en warme zomer, die water kunnen halen uit de diepere lagen. De lijn van het natuurlijke naar het geestelijke doorgetrokken geeft aan dat het brood voor onderweg wordt geoogst in het voorjaar, om het vol te houden tot de grote oogst van het najaar, met wijn en olie, als tekenen van de zalving en de vreugde.

Als christenen leven we wel vanuit Pasen en Pinksteren, met brood voor het hart, om het vol te houden in het leven, maar we missen de rijkdom van het Loofhuttenfeest, waar de wijn en de olie zijn, als tekens van de zalving en de vreugde die God wil geven. Zolang wij dat nog niet vieren, blijft het voor ons een profetisch feest. Uiteindelijk geeft de Bijbel aan dat wij de Bruiloft van het Lam zullen vieren en de Maaltijd van de Heer. Dan zal er genoeg wijn en olie aanwezig zijn, als beeld van het grote Loofhuttenfeest wat we nog eens gaan vieren, als Feest van de Vader, Zach.14.

Als christenen missen we de rijkdom van het Loofhuttenfeest

loofhuttenfeest
Loofhuttenfeest bij de klaagmuur

Er is een lijn te onderkennen van Pasen en Pinksteren naar het Loofhuttenfeest, als de feesten van de Zoon en van de Geest naar het feest van de Vader. De Bijbel geeft ook deze volgorde aan. Alleen door het volbrachte werk van de Zoon, komen we in één Geest, tot het hart van de Vader. Dit patroon, deze opbouw, zien we zelfs in de Tabernakel en de Tempel terug. Het werk van de Zoon is gesymboliseerd in het offer, wat in de Voorhof gebeurde. Het werk van de Geest wordt gesymboliseerd in het Heiligdom waar de Menorah stond. Maar het uiteindelijke doel is Verzoening bij de Ark, daar waar de Troon van God is, waar hemel en aarde elkaar raken. Door de Zoon, in één Geest tot het hart van de Vader. Niet alleen de Tempel laat deze opbouw zien, maar ook de bijbelse feesten laten dit patroon, deze compositie zien. Blijkbaar wil God met deze indeling van de tijden ons iets leren. Daar willen we verder naar kijken.

Stagelopen voor de eeuwigheid

De voorjaarsfeesten, met Pasen en Pinksteren, zijn ingesteld door God en aan Mozes doorgegeven om altoosdurend te onderhouden en te vieren. Dit heeft Israël door de eeuwen heen gedaan. Met de eerste komst van Jezus zien wij een vervulling van Pasen. Met de Uitstorting van de Heilige Geest zien wij een vervulling van Pinksteren. Maar God heeft ook uitdrukkelijk de najaarsfeesten ingesteld en aan Mozes onderwezen om te vieren. Wat moet er nog gebeuren in de heilsfeiten voordat wij als kerk dit feest gaan vieren? Of vieren we dit pas als de Bruiloft van het Lam en de Maaltijd van God nieuw worden gevierd in het Koninkrijk van God? Alles wat we hier in het leven doen, is stage lopen voor de eeuwigheid. God wil ons lessen leren, hoe de tijd te verstaan en Zijn heilsfeiten. De vraag voor nu is, wat moeten we dan met deze tijd, tussen de eerste en tweede komst van Jezus? Wat zegt de Bijbel over deze periode, tussen de voorjaars- en de najaarsfeesten in?

Met Pinksteren geeft Petrus ons een les in bijbeluitleg. Hij hanteert het principe van ‘dit is dat’. Wat er toen gebeurde, verklaarde hij uit de profetieën. Deze gebeurtenis, vlammen als vuur, koppelde hij met de profetie uit Joël 2: ‘dit is dat’. Wij zouden zeggen, de Bijbel naast de krant leggen. Maar als we de tekst uit Joël 2 erbij pakken, dan staat daar inderdaad de passage dat de Geest wordt uitgestort…. Echter, dit gedeelte begint met ‘daarna zal het geschieden…’ Joël 2:28. Dan is mijn vraag, wat is er dan ‘daarvoor’? De Bijbel verklaart zichzelf, namelijk dat in hetzelfde hoofdstuk Joël 2 staat dat er eerst een Leraar der gerechtigheid zal komen die de vroege en de late regen zal geven. Daarna zal de Geest worden uitgestort. De vrijmoedigheid van Petrus om dit te verbinden met Pinksteren, waar de Geest is uitgestort! En het is duidelijk dat eerst de Leraar der gerechtigheid is geweest, voordat de Geest kon worden uitgestort. Met andere woorden, Pasen moest eerst vervuld worden door Jezus, voordat Pinksteren kon komen met de Uitstorting van de Geest. Met deze vervulling van Pasen en Pinksteren, als voorjaarsfeesten, liggen we in de lijn van wat de tekst zegt met de vroege regen van de Heilige Geest.

De late regen

Dat betekent dat er ook nog een late regen moet komen, als een verdere uitstorting van de Heilige Geest. Dan komt de vraag boven: wat zegt de Bijbel over de tijd van de late regen? In Jacobus 5 staat dat de landman geduld moet hebben, voordat de vroege en de late regen erover is gegaan; dan is de uiteindelijke oogst, de inzameling van de volken, Mattheüs 13. De Bijbel geeft een handvat over de late regen in Hosea 6, waar gesproken wordt over de vroege en de late regen, nadat God Zijn volk zal herstellen. Hosea 6:2 geeft aan dat ná 2 dagen God Zijn volk levend zal maken en op de derde dag doen opstaan. Dat is wel bijzonder, dat God de late regen voor de grote oogst koppelt aan het herstel van Israël.

Zicht op de voleinding

Vanuit de natuur is het bekend dat de vroege regen nodig is om het graan te laten ontkiemen en dat de late regen nodig is om het koren in de aar te laten zwellen, zodat de oogst goed is. De geestelijke les daaruit is, dat met de vroege regen de Uitstorting van de Heilige Geest is geweest zodat het Evangelie kon ontkiemen en vanuit Jeruzalem de wereld over kon gaan, maar dat de late regen nodig is om de rest van de volken te bereiken met het Evangelie, voordat de grote inzameling aan het eind van de geschiedenis zal komen.

En de Bijbel is vrij precies wanneer deze late regen zal komen, namelijk ná twee dagen, ten derde dage. Dit is een Messiaans teken. Maar ook in de geschiedenis van Israël kunnen we dit zien. Schrift met Schrift vergelijken, dezelfde Petrus die vrijmoedig de Pinksterdag combineerde met de profetie uit Joël 2, zegt op het eind van zijn leven: “Dit moet u niet ontgaan Gemeente, aangaande de komst van de Heer, dat één dag bij de Heer is als 1000 jaar en dat 1000 jaar bij de Heer is als één dag.” 2 Petrus 3:8. Dan kunnen we de tekst uit Hosea 6 interpreteren als: ná twee dagen zal God zijn volk herstellen en ten derde dage weer oprichten. Inmiddels leven we 2000 jaar na de eerste komst van Jezus en inmiddels in het 3e Millennium. Vanuit de krant en de Bijbel weten we dat we nu leven in het tijd van het herstel van Israël.

God geeft ons nu de late regen

Ook in de wereld kunnen we dit patroon zien. Vanaf Pinksteren is de Heilige Geest uitgestort. De eerste generatie apostelen heeft met de Heilige Geest de toenmalig bekende wereld met het Evangelie bereikt: Paulus ging tot Rome en zelfs tot Spanje, Thomas naar India, de Kamerling terug naar Ethiopië en de rest van de apostelen was daar tussenin actief. Oftewel het hele Romeinse Rijk is in één generatie met het Evangelie bereikt. Alleen, dan lijkt het wel of na het jaar 100 de Geest wat is uitgedoofd. In de Theologie heet dit de streeptheologie: de Heilige Geest was niet meer zo actief als in de eerste 100 jaar. Men zette een streep door het werk van de Heilige Geest. Maar sinds de 20e eeuw zien we iets opmerkelijks. Er is in het begin van de 20e eeuw een Opwekking in Wales en daarna in Schotland. De bekendste van deze Opwekkingsgolf is in 1907, in Azuza Street Los Angeles en in 1906 in Pjongjang, Noord-Korea. Duizenden worden aangeraakt door de Heilige Geest en de Pinksterbeweging is begonnen. Blijkbaar is het werk van de Heilige Geest nog niet afgelopen, het begint weer opnieuw. Daarbij komt dat men daarna ook de gaven van de Geest weer serieus gaat nemen en de vijfvoudige bediening in de Gemeente komt weer terug. God is bezig met een herstelprogramma voor de kerken. Ook rondom Israël zien we iets opmerkelijks in de 20e eeuw: in 1948 het ontstaan van de Staat Israël, in 1967 Jeruzalem in handen van de Joden, en rond 1967 het opmerkelijke begin van de Messiaanse beweging in Israël.

God is iets nieuws aan het doen

God is zowel in de wereld als in Israël iets nieuws aan het doen: de late regen van de Heilige Geest? Dat moet wel, want anders is de enorme groei van het Koninkrijk in de Niet-Westerse wereld niet te verklaren. God geeft deze late regen om zijn Koninkrijk overal in de wereld te laten groeien, voordat de grote inzameling komt.

Wat kunnen we leren van deze tijd tussen de voorjaars- en de najaarsfeesten in? Ik denk dat we vooral de les kunnen leren, dat de voorjaarsfeesten zijn vervuld met de eerste komst van Jezus en dat de tweede komst van Jezus alles te maken heeft met de najaarsfeesten en dat we nu leven aan het eind van de lange droge zomer, en ons kunnen uitstrekken naar de late regen. Bidt de Heer om de late regen, Zach.10:1. We zien deze regen al in andere delen van de wereld. Maar wij mogen ons ook uitstrekken naar die late regen van de Heilige Geest voor Nederland, zodat ook ons geloof gaat groeien voordat we de Heer zullen zien van aangezicht tot aangezicht en we met Hem het grote Bruiloftsfeest zullen vieren en de Maaltijd des Heren, op de berg die God heeft gezegd, Jesaja 25. We leven in bijzondere tijden.