Loofhuttenfeest 2024 in volle gang
Publicatiedatum - 19/10/2024Het 44 ste jaar van het ICEJ Loofhuttenfeest is in volle gang. Ondanks de spannende situatie zijn er 400 deelnemers naar Jeruzalem gekomen, om samen de Heer te prijzen en met Israël dit feest te vieren. Het zijn de “Feesttijden van de Heer,” de Mo’edim en daarom zijn we gekomen. Alles is anders dan de vorige jaren. 7 oktober heeft alles veranderd. Het geeft een grote verdieping. De mensen die er zijn, heeft God geroepen om er te zijn, in een tijd als deze.
‘Niet door kracht, of geweld, maar door Mijn Geest, zegt de Heer.’ Zacharia 4:6
Een korte impressie
De eerste dag gingen we naar Be’eri, langs de Gazastrook, om stil te staan bij de 1200 slachtoffers van 7 oktober. Dat hadden we de burgemeester Ofir Libstein beloofd. Hij sprak vorig jaar op 5 oktober onze groep toe en was de eerste slachtoffer van 7 oktober terreur. Samen hebben we naar slachtoffers geluisterd. Er was veel verdriet, maar op het eind ook uitkijkend naar wederopbouw: ‘herdenken en herbouwen.’ Daar hebben we gele en rode bloembollen gepoot voor alle slachtoffers, die ín het voorjaar gaan bloeien, als een teken van solidariteit en hoop in het ICEJ Be’eri Park. We zijn in Re’im geweest, op het Nova-festivalterrein, waar een grote herdenkingsplaats is ingericht voor alle slachtoffers. Bekijk de video, opgenomen vanaf het Nova-festivalterrein.
De eerste dag was, zoals gebruikelijk in de woestijn, omdat het Loofhuttenfeest een pelgrimstocht is van Israël, die vanuit de woestijn naar het beloofde land optrokken. Het is heel bijzonder dat zo’n 400 deelnemers uit 50 landen naar Israël zijn gekomen voor het ICEJ Loofhuttenfeest. We waren met meer dan 10 Nederlanders naar het Loofhuttenfeest gekomen. Dat is een bijzonder getal. Tien is het getal van een minjan, het getal dat nodig is om aanwezig te zijn in de synagoge, om de gebeden te kunnen zeggen. Dit getal komt van het feit dat Abraham op de bres ging staan om aan God te vragen of er tien rechtvaardigen in Sodom en Gomorra zouden zijn.
Van daaruit gingen we ‘op’ naar Jeruzalem.
De tweede dag was de eerste dag in Jeruzalem, een bijeenkomst in de Pavilion. Het was een hele bijzondere avond met een lezing van David Parsons en er was prachtige worship van een groep uit Estonia, Shamayim.
Op dag 3 van het Loofhuttenfeest waren in de ochtend seminars over de huidige situatie in Israël. Een hartverscheurende getuigenis van familie van de gegijzelden, waaronder familie van een van de jongens die per ongeluk door de IDF is omgekomen, maakte diepe indruk.
Na een mooie excursie door de Oude Stad en het Loofhuttenfeest bij de Klaagmuur hebben we het Avondmaal gevierd in de Graftuin, met een christen Arabische voorganger en een messiaanse Jood. Dat is de enige manier dat er verzoening kan komen. Alleen door het kostbare werk van onze Heer en Heiland kan er verzoening zijn. Peter Tsukahira hield een verhaal over de opstanding van Lazarus. Na vier dagen in het graf had hij nu een getuigenis. De vergelijking met vandaag in Israël is duidelijk: ook Israël moet nu veel lijden en de hoop lijkt vervlogen, maar God wil hen oprichten en gebruiken tot een getuigenis voor de volken. Dat gebeurt al bij ons en daarom is het bijzonder om hier te mogen zijn met zoveel christenen uit 50 landen.
Geschreven door Jacob Keegstra, voorzitter ICEJ Nederland