Gebedscampagne

Toen de Arabische lente in 2011 begon, had niemand de veranderingen verwacht die we nu in het Midden-Oosten zien. Over het algemeen zijn revoluties niet moeilijk te starten; mensen vinden die ontevreden zijn over de huidige gang van zaken, zeker in deze regio, is geen probleem. Toen de huidige opstand in Syrië begon, was men er vrij zeker van dat het conflict niet snel zou eindigen. Niemand had echter verwacht dat meer dan de helft van de bevolking van dit land van 17 miljoen ontheemd zou raken en meer dan 200.000 doden zou vallen.

Met de opkomst van Islamitische Staat in Irak en Syrië werden oude christelijke gemeenschappen in en rond Mosul in Noord-Irak (het oude Nineveh) en die in Noordoost-Syrië gedwongen te vluchten naar Zuidoost-Turkije en naar Iraaks Koerdistan. Toen er in 2014 een belangrijke veldslag plaatsvond tussen Syrische Koerden en strijdkrachten van de Islamitische Staat, sloten zich ook mensen uit Kobane aan bij deze vluchtelingen. Dit verhoogde het toch al grote aantal vluchtelingen in Turkije tot bijna 2 miljoen sinds het uitbreken van de Syrische burgeroorlog.

Kortom, het Midden-Oosten heeft deze omvang van de vluchtelingencrisis niet meer gezien sinds de Eerste Wereldoorlog, wat interessant genoeg een deel van de reden is waarom we ons vandaag in deze situatie bevinden. Begrijpen wat er in WO I is gebeurd, is essentieel om te begrijpen waarom het Midden-Oosten vandaag in beroering is.

Desalniettemin hebben volgelingen van Jezus die God dienen te midden van de vluchtelingencrisis een ongekende kans om degenen die de meeste hoop nodig hebben te bereiken met boodschappen van de genade en waarheid van de Messias, zoals nooit eerder in de afgelopen 100 jaar. De situatie, menselijk gesproken, is hopeloos en de tragedie overweldigend. Maar juist in deze tijden van duisternis schijnt het licht het helderst (Johannes 1:5).

Veel Bijbellezers putten nu bemoediging uit een gedeelte van de Schrift in het boek Jesaja, in het bijzonder hoofdstuk 19, waar God spreekt over een hoofdweg van aanbidding en verzoening die mensen omvat die voorheen vijanden waren maar een “zegen te midden van de aarde” (Jesaja 19:24). In 2014-2015 hebben teams van jonge mensen uit Israël en de naties deze “oude snelweg” bereisd om hulp te bieden aan de vluchtelingen, langdurige christelijke werkers aan te moedigen om in de regio te dienen en lokale kerken te ondersteunen met een boodschap van hoop, vooral voor degenen die in de schaduw van de dood leven.

Tijdens daaropvolgende reizen van de bediening naar de Kobani-regio in het zuidoosten van Turkije, leidden teams die hulp brachten ook discipelschapsscholen voor Koerdische vrouwen die door de oorlog ontheemd waren. Dit werd bereikt door samen te werken met lokale Koerdische gelovigen die ook andere vluchtelingen dienen. In de stad Suruc zijn twee nieuwe kerken opgericht, die voornamelijk bestaan uit jongeren met een moslimachtergrond. Andere teams reisden naar Iraaks Koerdistan om hulp te bieden aan Yezidi-vluchtelingen die van de Sincar-berg waren verdreven en in kampen in de Dohuk-regio woonden.

Onze voortdurende relatie met een gerichte groep die vanuit Israël naar deze landen dient, genaamd ‘Derech Avraham’ (Abrahams reis), heeft ons in de Internationale Christelijke Ambassade in Jeruzalem in staat gesteld christelijke en regeringsleiders uit deze regio’s te ontmoeten om voor hen te bidden en hen te steunen. gedurende deze periode.

Hier zijn enkele praktische punten voor gebed:

1. Jezus leerde dat in het einde der dagen de tarwe en het onkruid samen zouden groeien, wat een tijd van zowel enorm kwaad als een beloofde oogst aankondigde. Daarom is het belangrijk dat we in overeenstemming met de Schrift bidden dat “de Heer van de oogst arbeiders uitzendt om te oogsten” (Mattheus 9:38). Het is een eenvoudig gebed, maar in deze tijd van groot belang.
2. Bid ook om bescherming en vrijmoedigheid voor zowel de lokale christelijke leiders als de internationale christelijke werkers, evenals voor de hele christelijke gemeenschappen in Zuidoost-Turkije en Noord-Irak. De noden zijn overweldigend en liefdevol deze vluchtelingen bereiken is een fulltime baan. We horen dagelijks getuigenissen van moslims die tot geloof in Jezus komen, maar daar houdt het niet op; ze moeten discipelen worden in hun geloof.
3. De winter is de meest cruciale tijd om te bidden voor de vluchtelingen in zowel Zuidoost-Turkije als Noord-Irak. Velen van hen wonen in verlaten gebouwen, tijdelijke onderkomens of zelfs tenten, die geen van allen geschikt zijn om te verblijven in de winter, die ook erg hard kan zijn in deze regio. Bid voor de hulp om deze kampen op tijd te bereiken.
4. Ten slotte is het gevoel van hopeloosheid alomtegenwoordig, vooral nu de strijdkrachten van de Islamitische Staat tot wel 20-30 kilometer (ongeveer 15 mijl) dichter bij sommige van deze kampen komen. Toen zowel Turkije als Rusland zich bij het conflict voegden, werd de situatie nog gecompliceerder. Als gevolg hiervan begonnen massale aantallen vluchtelingen naar Europa te vluchten. Bid dat God hen onderweg of in hun gastlanden in het Westen zal ontmoeten.

Geschreven door Michael Kerem